أبونواس بین مطرقة الحکام و سندان التاریخ

تاریخ بشری در تداوم خود شاهد ظهور مردان و زنان بزرگی بوده است که رنجها و آرزوهای بشری را در صفحات تاریک و روشن آن به نمایش گذاشته اند. به همان اندازه که اینان با شجاعت در مقابل سنتهای کهنه و ارتجاعی جامع? خود ایستاده اند و در برابر ظالمان قد علم کرده اند، سود پرستان عافیت طلب، تلاش کرده اند آتش فروزان آنها را خاموش ساخته و شخصیت آنان را وارونه جلوه دهند. چه بسا انسانهای بزرگی که تاریخ چهر? آنان را منفور ساخته، و چه بس انسانهای فاسد و ظالمی که از آنان به نیکی یاد نموده است. یکی از این مردان بزرگ، ابونواس، شاعر بزرگ ایرانی است که در عصر اول عباسی، در قرن دوم هجری می زیست. او با نبوغ فراوان خود توانست آرا و اندیشه-های مترقی خود را در قالب شعر خمری عرضه کند و بر سنتهای قدیمی و ناروا بشورد. او در این راه تهمتها بسیار شنید و زندانها بسیار کشید. مقالة حاضر بر آن است با مطالعة مجدد و بازخوانی زندگی و شخصیت علمی و ادبی ابونواس، با استفاده از مراجع و مصادر مهم تاریخی، شخصیت حقیقی و واقعی او را نمایان سازد و هاله های ابهام را از او بزداید و راه را برای درک و فهم خمریات او، که از مهمترین و جاودانه ترین اشعار عربی می باشد همواره سازد.